سلاطین دنیای هنر و فناوری

ورزشی، موسیقی، فناوری اطلاعات و ارتباطات

سلاطین دنیای هنر و فناوری

ورزشی، موسیقی، فناوری اطلاعات و ارتباطات

همایون خرم: تئوری استاد صبا رسیدن به معرفت موسیقی بود

همایون خرم در گفتگو با پایگاه اطلاع رسانی موسیقی ایران ضمن بیان این مطلب در پنجاه و چهارمین سالروز درگذشت استاد صبا  گفت: استاد صبا محضر تمام اساتید اعظم موسیقی کشورمان را درک کرده و برای خودش به شیوه ای از تدریس رسیده بود که توانست نسلی از موسیقیدانان تاثیرگذار این را پرورش دهد.


آهنگساز«تو ای پری کجایی» در ادامه افزود: استاد ابوالحسن صبا در سال 1381 متولد شده بود و از همان دوران کودکی با ساز تنبک به همراه پدرش که طبیب بود و سه تار نیز می نواخت همنوازی می کرد. از 8 سالگی نیز یادگیری ساز سه تار را که سبک تر از بقیه سازهای ایرانی بود نزد میرزا عبدالله  آغاز کرد.
وی تصریح کرد: صبا در سن 14 سالگی نیز برای یادگیری تار محضر آقا حسین قلی را درک کرد و بعدها نیز به شاگردی درویش خان پرداخت. همکلاسی های صبا تعریف می کردند وقتی پشت درب کلاس بودند صدای ساز درویش خان را می شنیدند اما وقتی وارد کلاس می شدند می دیدند صبا در حال نوازندگی است و این نشان از توانایی بالای او داشت.
همایون خرم همچنین گفت:  من شش سال هفته ای دو جلسه خدمت استاد صبا می رفتم و درس می گرفتم. 5 سال از این زمان به یادگیری تمام ردیف ها نزد استاد صبا گذشت. وقتی ردیف ها را نزد استاد صبا تمام کردم پرسیدم غیر از کتاب های ردیف چیز دیگری هم هست؟ با محبتی پدرانه گفت آره خوب چیزهای دیگری هم هست که به آن معرفت موسیقی ایرانی می گویند.
این نوازنده ویلن ادامه داد: منظورش شناخت حقیقت موسیقی ایرانی بود. صبا گفت باباجان یادت باشد تو نباید ردیف ها را تقلید کنی. این دوره شناخت و معرفت موسیقی نیز 2 سال به طول انجامید که درکی از موسیقی ایرانی برای من به وجود آمد که به چیزی ورای ردیف رسیدم. صبا معتقد بود هنرجو پس از طی کردن مراحل ابتدایی نوازندگی باید وارد وادی«معرفت موسیقایی» شود و تا در این وادی نباشد به خلاقیت نیز نمی رسد.
وی تاکید کرد: آموخته هایم در دوره دوم بسیار بیشتر از چیزی است که در دوره اول گرفتم. بزرگانی چون مهدی خالقی و دکتر مفخم پایان نیز نزد استاد صبا می آمدند که شهرتی هم داشتند و پیش استاد صبا بسیار با احترام رفتار می کردند.
خرم افزود: آنچه در شیوه تدریس استاد صبا مشهود بود این بود که خیلی سختگیری نمی کرد. سختگیری ممکن است به ظاهر چیزهایی را در شاگرد پدیدار کند اما روحیه ابداع و آزاد فکر کردن را از بین می برد. صبا این آزادی را به شاگردانش می داد و بسیار با ظرافت بر آن تاکید می کرد.
از جمله شاگردان استاد ابوالحسن صبا می توان به حسین تهرانی، حسن کسایی، داریوش صفوت، فرامرز پایور، غلامحسین بنان، علی تجویدی، همایون خرم، اسدالله ملک، رحمت‌الله بدیعی، ابراهیم قنبری مهر، مهدی خالدی، حبیب‌الله بدیعی، و فرهاد فخرالدینی اشاره کرد.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد