روکش دندان روکشی برای پوشاندن دندان است. پس از انجام پرکردن وسیع دندان وعصب کشی، ممکن است نسج کافی دندان برای نگهداری پرکردگی باقی نمانده باشد یا احتمال شکستن دندان بر اثر فشارهای حاصل از جویدن وشکننده شدن بافت دندان دراثر عصب کشی وجود داشته باشد، در چنین مواردی از روکش دندان استفاده میشود. همچنین روکشهای دندان در اتصال بریج دندانها، برای محافظت از دندان ضعیف یا در ترمیم دندانی که شکسته است مورد استفاده قرار بگیرند.
کاربردها
روکش دندان در موارد زیر استفاده میشود:
دندانهایی که به علت پرکردگی وسیع شکننده هستند.
دندانهایی که تاجشان شکسته باشد یا نسج باقیماندهٔ دندان توانایی نگهداشتن پرکردگی را نداشته باشد.
در دندانهایی که معالجهٔ عصب شدهاند، از آنجایی که مقدار زیادی از نسج مینا و عاج برداشته میشود و نیز به علت قطعشدن تغذیهٔ داخلی و خشکشدگی نسبی بافت دندان، یا به علت تغییر رنگ ناشی از خونریزی دندانی یا بیماری پالپ استفاده از روکش دندان توصیه میشود.
در ترمیم زیبایی دندانهای بدرنگ یا بدشکل.
برای ترکهای دندانی.
بازسازی سطوح جوندهٔ دندان.
انواع روکش دندان
1- روکش چینی فلزی (PFM): که بخش درونی (Frame) آن از فلز و بخش بیرونی آن از جنس چینی دندانپزشکی ساخته می شود. فریم فلزی می تواند از طلا یا آلیاژهای نیکل، کروم و کبالت ساخته شود.
2- ژاکت کراون: که فاقد بخش پشتیبانی کننده درونی (فریم) است. این نوع روکش دندان به دلیل توانایی کمتر در تحمل فشارهای ناشی از جویدن به دلیل فقدان فریم، در دندان های جلو کاربرد دارد. این روش به دلیل حذف لایه فلزی، شفافیت بیشتر و نیاز کمتری به تراش دندان دارد.
3- روکش های تمام چینی | روکش زیرکونیا : در این روش، بخش درونی (فریم) به جای فلز از نوعی سرامیک تقویت شده به عنوان هسته مرکزی استفاده می شود. این روش گران تر از روکش PFM بوده و در موارد وجود حساسیت به هر نوع فلز در بیمار یا به دلایل زیبایی، مورد استفاده قرار می گیرد.
منبع سایت دکتر سجودی